Stalowy gwóźdź

Krótki opis:

Dzisiejsze gwoździe są zazwyczaj wykonane ze stali, często zanurzane lub powlekane, aby zapobiec korozji w trudnych warunkach lub poprawić przyczepność.Zwykłe gwoździe do drewna są zwykle wykonane z miękkiej, niskowęglowej lub „łagodnej” stali (około 0,1% węgla, reszta żelaza i ewentualnie ślad krzemu lub manganu).Gwoździe do betonu są twardsze i zawierają 0,5–0,75% węgla.

Wyślij e-mail do nas Pobierz jako PDF

Szczegóły produktu

Tagi produktów

WPROWADZENIE PRODUKTÓW

Gwoździe były dawniej wykonane z brązu lub kutego żelaza i były wykonywane przez kowali i gwoździarzy.Ci rzemieślnicy używali podgrzewanego kwadratowego żelaznego pręta, który sami kuli, zanim wbili młotkiem boki, które utworzyły szpic.Po podgrzaniu i odcięciu kowal lub gwoździarz wkładał gorący gwóźdź do otworu i wbijał go. Później stworzono nowe sposoby wykonywania gwoździ za pomocą maszyn do obcinania gwoździ przed poruszaniem prętem na boki w celu wytworzenia trzpienia.Na przykład, przycięte gwoździe typu A zostały obcięte z gilotyny z prętów żelaznych przy użyciu wczesnych maszyn.Metoda ta uległa niewielkim zmianom aż do lat dwudziestych XIX wieku, kiedy to wbijano nowe łby na końcach gwoździ za pomocą osobnej mechanicznej maszyny do gwoździ.XIX wieku żelazne pręty odwracano po każdym pociągnięciu, gdy zestaw noży był ustawiony pod kątem.Następnie odcięto każdy gwóźdź ze stożka, co umożliwiło automatyczne uchwycenie każdego gwoździa, który również tworzył ich główkę.W ten sposób powstały paznokcie typu B.W 1886 r. 10 procent gwoździ produkowanych w Stanach Zjednoczonych stanowiły gwoździe z miękkiego drutu stalowego, a do 1892 r. gwoździe z drutu stalowego wyprzedziły gwoździe cięte żelazem jako główny rodzaj produkowanych gwoździ.W 1913 roku gwoździe druciane stanowiły 90 procent wszystkich produkowanych gwoździ.

Dzisiejsze gwoździe są zazwyczaj wykonane ze stali, często zanurzane lub powlekane, aby zapobiec korozji w trudnych warunkach lub poprawić przyczepność.Zwykłe gwoździe do drewna są zwykle wykonane z miękkiej, niskowęglowej lub „łagodnej” stali (około 0,1% węgla, reszta żelaza i być może ślad krzemu lub manganu).Gwoździe do betonu są twardsze i zawierają 0,5–0,75% węgla.

RODZAJE GWOŹDZI OBEJMUJĄ:

·Gwoździe aluminiowe – wykonane z aluminium w wielu kształtach i rozmiarach, do stosowania z aluminiowymi metalami architektonicznymi
·Gwóźdź pudełkowy – jakzwykły paznokiećale z cieńszym trzonkiem i główką
·Szpilki to małe, cienkie, stożkowe paznokcie z wargą lub występem po jednej stronie, a nie z pełną główką lub małym gwoździem wykończeniowym.
·Kołki podłogowe („stigs”) – płaskie, stożkowe i kątowe, przeznaczone do mocowania desek podłogowych
·Szpilka owalna – w owalach zastosowano zasady mechaniki pękania, aby umożliwić wbijanie gwoździ bez pękania.Materiały o wysokiej anizotropii, takie jak zwykłe drewno (w przeciwieństwie do kompozytów drewnianych), można łatwo rozdzielić klinami.Zastosowanie owalu prostopadłego do słojów drewna raczej przecina włókna drewna niż je klinuje, dzięki czemu umożliwia mocowanie bez pękania, nawet blisko krawędzi
·Kołki panelowe
·Gwoździe lub Tintacks to krótkie, ostre, spiczaste gwoździe często używane do dywanów, tkanin i papieru. Zwykle wycinane z blachy stalowej (w przeciwieństwie do drutu);hals jest stosowany w tapicerstwie, obuwiu i produkcji siodeł.Trójkątny kształt przekroju gwoździa zapewnia większą przyczepność i mniejsze rozdzieranie materiałów takich jak tkanina i skóra w porównaniu z gwoździem drucianym.
·Kleszcze mosiężne – pinezki mosiężne są powszechnie stosowane tam, gdzie może wystąpić korozja, np. meble, gdzie kontakt z solami ludzkiej skóry spowoduje korozję stalowych gwoździ.
·Haczyk kajakowy - gwóźdź zaciskający (lub zaciskający).Grot gwoździa jest zwężony, dzięki czemu można go obrócić z powrotem za pomocą zaciskarki.Następnie wgryza się z powrotem w drewno od strony przeciwnej do główki gwoździa, tworząc mocowanie przypominające nit.
Gwóźdź do butów - gwóźdź wciskany (patrz wyżej) do wpinania skóry, a czasem drewna, dawniej używany do ręcznie robionych butów.
·Klej do dywanów
·Gwoździe tapicerskie – służą do mocowania pokryć do mebli
·Pinezka (lub „pinezka” lub „pinezka”) to lekkie szpilki służące do mocowania papieru lub tektury. Gwoździe osłonowe - mają główkę gładko zwężającą się w porównaniu z łbem „schodkowym”zakończyć gwóźdź.Stosowane do montażu ościeżnic wokół okien lub drzwi, umożliwiają późniejsze podważenie drewna przy minimalnych uszkodzeniach w przypadku konieczności naprawy i bez konieczności wgniatania czoła ościeżnicy w celu chwycenia i wyciągnięcia gwoździa.Po zdjęciu osłony gwoździe można wyjąć z ramy wewnętrznej za pomocą dowolnego zwykłego ściągacza do gwoździ.
·Gwóźdź Clout – gwóźdź dekarski
·Gwoździe w kręgach – gwoździe przeznaczone do stosowania w gwoździarkach pneumatycznych montowanych w kręgach
·Gwóźdź pospolity – trzonek gładki, gwóźdź druciany z ciężką, płaską główką.Typowy gwóźdź do oprawy
·Gwóźdź dekarski z łbem wypukłym (nyplowym, sprężynującym) – łeb w kształcie parasolki z uszczelką gumową do mocowania pokryć metalowych, najczęściej z trzpieniem pierścieniowym
·Gwóźdź miedziany – gwoździe wykonane z miedzi do stosowania z obróbką blacharską miedzianą lub gontami łupkowymi itp.
·Gwóźdź z łbem typu D (z łbem obciętym) – gwóźdź zwykły lub skrzynkowy z usuniętą częścią łba w przypadku niektórych gwoździarek pneumatycznych
·Gwóźdź dwustronny – rzadki rodzaj gwoździa z ostrzami na obu końcach i „łbem” pośrodku, służący do łączenia desek.Zobacz ten patent.Podobny do gwoździa do kołków, ale z łbem na trzonku.
·Gwóźdź dwugłowy (duplex, szalunkowy, szalunkowy, rusztowaniowy) – stosowany do przybijania tymczasowego;gwoździe można łatwo wyciągnąć w celu późniejszego demontażu
·Gwóźdź kołkowy - gwóźdź dwuostrzowy bez „łba” na trzonku, kawałek okrągłej stali zaostrzony na obu końcach
·Gwóźdź do płyt gipsowo-kartonowych – krótki, hartowany gwóźdź pierścieniowy z bardzo cienką główką
·Gwóźdź z cementu włóknistego – gwóźdź do montażu sidingu z cementu włóknistego
·Gwóźdź wykończeniowy (gwóźdź kulisty, gwóźdź tracony) – gwóźdź druciany z małą łbem, który ma być minimalnie widoczny lub wbity pod powierzchnię drewna, a otwór wypełniony tak, aby był niewidoczny
·Gang paznokci – płytka paznokcia
·Kołek do płyty pilśniowej – mały gwóźdź do mocowania płyty pilśniowej lub cienkiej sklejki, często z trzonkiem kwadratowym
·Gwóźdź podkowy – gwoździe służące do mocowania podków na kopytach
·Gwóźdź do belek stropowych – specjalne gwoździe przeznaczone do stosowania z wieszakami do legarów i podobnymi wspornikami.Czasami nazywane „gwoździami Teco” (1+¹⁄₂gwoździe z trzpieniem × .148 stosowane w łącznikach metalowych, takich jak wiązania huraganowe)
·Gwóźdź z utratą główki – patrz gwóźdź wykończeniowy
·Mur (beton) – żłobkowany wzdłużnie, hartowany gwóźdź do stosowania w betonie
·Gwóźdź drutowy owalny – gwoździe z owalnym trzonkiem
·Kołek panelu
·Kolec rynnowy – duży, długi gwóźdź przeznaczony do mocowania drewnianych rynien i niektórych metalowych rynien na dolnej krawędzi dachu
·Gwóźdź pierścieniowy (pierścieniowy, ulepszony, postrzępiony) z trzpieniem - gwoździe, które mają grzbiety otaczające trzpień, aby zapewnić dodatkową odporność na wyrywanie
·Gwóźdź dekarski (mocny) - zazwyczaj krótki gwóźdź z szeroką główką, stosowany do gontów asfaltowych, filcu lub tym podobnych
·Gwóźdź śrubowy (spiralny) – gwóźdź z trzpieniem spiralnym - ma zastosowanie m.in. do podłóg i montażu palet
·Gwoździe wbijane (gontowe) – gwoździe z małymi łbami używane do wbijania gwoździ i gontów
·Gałązka – mały gwóźdź ze stożkowym trzonkiem bez łba lub trzonkiem kwadratowym z łbem po jednej stronie. Powszechnie używany przez szklarzy do mocowania szklanej płaszczyzny do drewnianej ramy.
·Gwóźdź kwadratowy – gwóźdź obcięty
·Gwóźdź typu T – w kształcie litery T
·Szpilka do forniru
·Gwóźdź drutowy (francuski) – ogólne określenie gwoździa z okrągłym trzonkiem.Są one czasami nazywane gwoździami francuskimi w kraju ich wynalezienia
·Gwoździe łączone drutem – gwoździe łączone smukłymi drutami do stosowania w gwoździarkach

TERMINOLOGIA:

·Skrzynka: gwóźdź druciany z łbem;skrzynkagwoździe mają mniejszy trzonek niżwspólnypaznokcie tego samego rozmiaru
·Jasny: brak powłoki powierzchniowej;nie zaleca się stosowania w przypadku ekspozycji na warunki atmosferyczne lub tarcicy zakwaszonej lub poddanej obróbce
·Obudowa: gwóźdź druciany z nieco większą główką niżskończyćpaznokcie;często używany do podłóg
·CCLubPokryty: „pokryty cementem”;gwóźdź pokryty klejem, zwanym także cementem lub klejem, dla większej siły trzymania;również powlekane żywicą lub winylem;powłoka topi się w wyniku tarcia podczas napędzania, aby pomóc w smarowaniu, a następnie przylega po ochłodzeniu;kolor zależy od producenta (brązowy, różowy, są powszechne)
·Wspólny: typowy gwóźdź do drutu konstrukcyjnego z łbem w kształcie dysku, który jest zwykle 3 do 4 razy większy od średnicy trzpienia:wspólnygwoździe mają większe trzonki niżskrzynkapaznokcie tego samego rozmiaru
·Cięcie: gwoździe kwadratowe wykonane maszynowo.Obecnie używany do reprodukcji lub renowacji murów i obiektów historycznych
·Dupleks: zwykły gwóźdź z drugą główką, pozwalający na łatwe wyrwanie;często używany do prac tymczasowych, takich jak formy betonowe lub rusztowania drewniane;czasami nazywany „gwoździem do rusztowania”
·Płyta gipsowo-kartonowa: specjalny gwóźdź ze stali oksydowanej z cienkim, szerokim łbem, używany do mocowania płyt gipsowo-kartonowych do drewnianych elementów szkieletowych
·Skończyć: gwóźdź druciany, którego łeb jest tylko nieco większy od trzonu;można łatwo ukryć, zagłębiając gwóźdź nieco poniżej wykończonej powierzchni zestawem gwoździ i wypełniając powstałą ubytek wypełniaczem (szpachlówka, szpachlówka, masa uszczelniająca itp.)
·Podrobiony: ręcznie robione gwoździe (zwykle kwadratowe), kute na gorąco przez kowala lub gwoździarza, często używane do reprodukcji lub renowacji obiektów historycznych, powszechnie sprzedawane jako przedmioty kolekcjonerskie
·Ocynkowany: poddany obróbce zapewniającej odporność na korozję i/lub działanie czynników atmosferycznych
·Galwanizowane: zapewnia gładkie wykończenie z pewną odpornością na korozję
·Ocynkowane ogniowo: zapewnia szorstkie wykończenie, które powoduje osadzenie większej ilości cynku niż inne metody, co skutkuje bardzo wysoką odpornością na korozję, odpowiednią dla niektórych kwaśnych i impregnowanych tarcicy;
·Ocynkowane mechanicznie: odkłada więcej cynku niż cynkowanie galwaniczne, co zwiększa odporność na korozję
·Głowa: okrągły, płaski metalowy element uformowany na górze gwoździa;dla zwiększenia siły trzymania
·Spirala: gwóźdź ma kwadratowy trzonek, który został skręcony, przez co bardzo trudno go wyciągnąć;często stosowane w tarasach, dlatego są zwykle ocynkowane;czasami nazywane gwoździami tarasowymi
·Długość: odległość od podstawy główki do czubka gwoździa
·Powłoka fosforanowa: wykończenie od ciemnoszarego do czarnego zapewniające powierzchnię dobrze wiążącą się z farbą i masą spoinową oraz minimalną odporność na korozję
·Punkt: zaostrzony koniec przeciwny do „głowy” dla większej wygody prowadzenia
·Stodoła słupowa: długi trzonek (2+¹⁄₂od 6 cm do 20 cm), trzpień pierścieniowy (patrz poniżej), gwoździe hartowane;zwykle hartowane w oleju lub ocynkowane (patrz wyżej);powszechnie stosowane w konstrukcji budynków o konstrukcji drewnianej i metalowej (stodoły słupowe)
·Trzon pierścieniowy: małe pierścienie kierunkowe na trzonku zapobiegające cofaniu się gwoździa po wbiciu;powszechne w płytach gipsowo-kartonowych, podłogach i gwoździach do stodół
·Cholewka: tułów długość gwoździa pomiędzy główką a czubkiem;mogą być gładkie lub mogą mieć pierścienie lub spirale dla większej siły trzymania
·Ciężarek u wędki: są to obecnie najczęściej używane gwoździe do oprawiania ram;taka sama cienka średnica jak gwóźdź pudełkowy;pokryty cementem (patrz wyżej);dolna część główki jest zwężona niczym klin lub lejek, a górna część główki jest wytłoczona w siatce, aby zapobiec ześlizgiwaniu się młotka
·Kolec: duży gwóźdź;zwykle ponad 4 cale (100 mm) długości
·Spirala: gwóźdź z drutu skręconego;spiralagwoździe mają mniejsze trzonki niżwspólnypaznokcie tego samego rozmiaru